Doordat artikels vaak redelijk beladen zijn met complexiteit (opbouw, woordgebruik, statistiek,…) en er een dermate groot aanbod is, ontstaat er een discrepantie tussen de wetenschappelijke wereld en de praktijkkamer. Dit is zonde voor een beroep met zo’n potentieel als kinesitherapie. Daarbij zijn wetenschappelijke artikels vaak onbereikbaar zonder de juiste middelen, en laten we eerlijk zijn: Welke kinesist of student wilt zich daar nu in verdiepen?